BREAKING: Na het afronden van de blogreeks over Hadrian’s Wall Path (Noord-Engeland) en Offa’s Dyke Path (Wales/Engeland) gooi ik het ditmaal over een andere boeg en vooral een ander land. Geen groene heuvels met schapen, geen Normandische kastelen, Romeinse muren, fish & chips, pubs, heuvels met meer medeklinkers in hun naam dan wenselijk of uitspreekbaar. Voor de volgende route gaan we iets zuidelijker, naar het Balearische eiland Mallorca, alwaar we de GR221 of de Ruta de Pedra en Sec vinden.

Het Tramuntana-gebergte, hoofdrolspeler op de GR221

La Ruta de Pedra en wat?

De GR 221 kreeg als naam La Ruta de Pedra en Sec, in het Nederlands vertaald als de route van de droge stenen. Websites geven doorgaans een verschillende verklaring voor de naam. Soms gaat het over de rotsformaties van het Tramuntanagebergte, soms gaat het over de stenen paden langswaar het pad trekt, en soms is het afkomstig van de muurtjes en de terrassen die doorheen de eeuwen op Mallorca werden gebouwd, waarbij de stenen vakkundig op elkaar werden gestapeld.

Wat nu precies dé juiste verklaring is, maakt niet zoveel uit. De drie bovenstaande uitspraken kloppen stuk voor stuk. Het Tramuntanagebergte is het overgrote deel van de reis de metgezel langswaar het pad kronkelt. Omdat het vanaf de lente warm wordt op Mallorca, krijg je vaak kale, dorre rotsformaties te zien. De paden zijn langs de andere kant ook vaak geplaveid, een erfenis van de vroegere herderspaden, die door de Consell de Mallorca worden beheerd en gerestaureerd. En tegelijk gaat de weg vaak langsheen muren, met vergezichten op de terrassen waar hoofdzakelijk olijfbomen worden geteeld. Voer hier nog zon, zee en lekker en vers eten aan toe, en je hebt de perfecte setting voor een mooie wandelroute.

Een wandelroute?

De GR 221 bevindt zich langs de noordkant van het eiland en gaat van het oosten (Pollença) naar het westen (Port D’Andratx). De latere etappes zijn wel nog niet helemaal bewegwijzerd. Hier doet men best beroep op een kaart en de zogeheten steenmannetjes, een opeenstapeling van stenen die de wandelaar moet leiden doorheen bossen en gebergten. Het overgrote deel, tussen Pollença en Deià is wel heel duidelijk aangegeven. Hier verloren lopen is moeilijk. Naast de officiële route zijn er ook enkele lussen. Mallorca heeft namelijk nog heel wat andere mooie wandelpaden in de aanbieding.

De blogpost zullen wel nog dezelfde logica volgen, maar toch zullen er enkele zaken anders zijn. Ten eerste is de GR 221 in hoofdzaak een pad door de natuur en minder dan de vorige twee een met historische en culturele zij-attracties. Daar waar er opduiken, zal er natuurlijk wat duiding gegeven worden. Ten tweede verbleven we ook enige tijd op dezelfde plek, in Soller. We deden deze route samen met twee vrienden, waarvan de grootmoeder van een van hen van Mallorca afkomstig is en daar dus ook een huisje heeft. Soller was de uitvalsbasis voor drie dagen. Daarom is “verblijf” en “eten” niet altijd relevant voor iemand die geïnteresseerd zou zijn in de route. Los van dit alles is de GR 221 een prachtige wandelroute op een fantastisch eiland. Ik nodig de lezer dus van harte uit op de Ruta de Pedra en Sec!

De wegwijzers op de GR 221